Fjöldamorð og -nauðganir (frh. 6)

Múhameð sá til þess að svo til allir gyðingar sem bjuggu í Arabíu voru annað hvort drepnir eða gerðir útlægir frá heimilum sínum og löndum. Eftir að hafa myrt einstaklinga sem voru gyðingar, gerði Múhameð tvo ættflokka gyðinga brottræka frá Medínu. Gyðingum af Banu Nadir ættflokki var skipað að yfirgefa Medínu innan tíu daga. Þegar þeir neituðu, innilokuðu menn Múhameðs þá í herkví og sveltu þá til uppgjafar. Eftir margar vikur gáfust þeir upp og voru reknir burt. Allar eigur þeirra og lönd voru gerð upptæk og skipt á meðal stuðningsmanna Múhameðs. Gyðingunum af Banu Nadir ættflokkinum var slátrað af múslimum tveimur árum síðar í nýjum heimkynnum sínum. Árið 626 þegar fylgjendur Múhameðs réðust á ættflokk Banu-L-Mustaliq, slátruðu múslimarnir mörgum úr ættflokkinum og tóku þúsundir af úlföldum þeirra og sauðfé að herfangi. Einnig rændu þeir nokkrum af þeirra "ágætu konum". Múhameð og fylgjendur hans létu síðan herteknu konurnar þola hópnauðgun. Hadith skrárnar greina frá því að nokkrir múslimar hafi leitað til Múhameðs með vanda nokkurn. Abu Sa´id Al-Khadri minnist þess að þeir hafi spurt Múhameð hvort það væri ásættanleg aðferð að ástunda rofnar samfarir við herteknu konurnar. "Við... þráðum þær því við þjáðumst vegna fjarveru eiginkvenna okkar, en einnig þráðum við lausnargjaldið fyrir þær...Því spurðum við sendiboða Allah (megi friður guðs vera með honum) og hann svaraði: Það skiptir ekki máli hvort þið gerið það, því allar þær sálir sem eiga að fæðast til dags upprisunnar munu fæðast." Opinberanir Múhameðs höfðu þegar réttlætt nauðgun hertekinna kvenna: "þær herteknu sem eru eign þinnar hægri handar". Surah 4:24." Í þessu tilfelli var eina álitamálið hvort lausnargjald fyrir fórnarlambið yrði minna eða tapaðist ef þær sneru þungaðar heim til eiginmanna sinna. Múhameð veitti þeim hvatningu til að halda ekki aftur af sér og nauðga herteknu konunum án þess velta sér upp úr því hvort þær yrðu þungaðar. Árið 627 kvöddu Mekkabúar út mikinn 10000 manna her til að binda enda á þá ógn sem stafaði af þessum svikara sem truflaði viðskipti þeirra. Bardagi skurðanna var sigur fyrir Múhameð. Skurðirnir sem menn hans höfðu grafið á hernaðarlega mikilvægum stöðum umhverfis Medínu hindruðu riddaralið óvinanna frá því að gagnast að nokkru ráði. Þegar Mekkabúar flúðu hélt Múhameð áfram til árásar á síðusta gyðingaættflokk í Medínu. Banu Qurayzah ættflokkinn. Múhameð skipaði mönnunum að snúast til Islam eða mæta dauðanum. þegar þeir neituðu voru allt að 900 þeirra hálshöggnir við skurðinn fyrir framan konur þeirra og börn. Ekkjunum var síðan nauðgað og þær seldar í ánauð. Múhameð valdi sér eina, Raihana Bint Amr, sem hjákonu. þrátt fyrir að þessi vesalings kona hefði horft upp á slátrun bæði föður síns og eiginmanns aðeins nokkrum tímum áður þröngvaði Múhameð sér upp á hana þessa nótt. Múhameð kenndi: "Meyjar herteknar í stríði voru gerðar réttmætar fyrir hermenn til samfara." Mishkat ii, bls. 440. Lausleg þýðing úr bókinni Slavery, Terrorism and Islam, The historical roots and Contemporary Threat. eftir Peter Hammond, útg. Frontline Fellowship, Cape Town, South Africa, 2010. Útg. heimilar á titilsíðu eftirprentun texta sé heimilda getið.