Aftökur (5)

Þegar Múhameð styrkti heimavirki sitt í Medínu, fyrirskipaði hann eða lagði til aftökur hinna ýmsu gagnrýnenda. Þeirra á meðal var skáldkonan Asma Blint Marwan, sem samdi háðkvæði um Múhameð og fylgjendur hans: "Vill enginn losa mig við þessa dóttir Marvans?" mælti Múhameð. Múslimi einn, Umayr að nafni, brást við þessa sömu nótt með því að stinga hana, þar sem hún gaf yngsta barni sínu brjóst. Afu Afak, yfir hundrað ára gamall maður, sem mótmælti drápum múslima Múhameðs og samdi háðkvæði um Múhameð var einnig drepinn að boði Múhameðs. Skáld af Gyðingaættum, Ka´b Bin Al-Asharf, sem yrkti sorgarkvæði um fórnarlömb aftaka múslima var drepinn með svikum múslima eins sem þóttist verða vinur hans uns hann gat tælt hann á brott frá heimili sínu og fjölskyldu til að myrða hann. Næstur var kaupmaður af gyðingaættum, Ibn Sunyana að nafni, myrtur af einum lærisveina Múhameðs. Því næst var velmegandi eldri kaupmaður, Abu Rafi, einnig gyðingur, brytjaður niður af sex múslimum þar sem hann svaf í rúmi sínu um nótt. Eftir þetta kaldrifjaða morð þráttuðu sexmenningarnir um það hver þeirra hefði í raun drepið manninn. Múhameð brást við með því að brosa og fór að athuga sverð þeirra. Hann benti á þann mann hvers sverð hafði viðloðandi matarleifar sem sigurvegarann, því Abu Rafi hlaut að hafa borðað kvöldverð áður en hann lagðist til svefns. Í Hadidt, ritsafni erfðasagna múslima, eru skráð nöfn a.m.k. nöfn 27 einstaklinga sem voru myrtir að skipun Múhameðs. (Úr bókinni Slavery, Terrorism and Islam, The Historical Roots and Contemporary Threat. eftir Peter Hammond, útg. Frontline Fellowship, Cape Town, South Africa, 2010.)

Heilagt stríð (4)

Í Medínu var honum gefinn landskiki og hús, en hann skorti þó ævinlega fé. Þá fyrirskipaði hann árásir á verslunarlestir frá Mekka. Fyrstu þjár árásirnar mistókust allar. Snemma árs 624 heppnaðist múslimum þó fyrirsát á verslunarlest. Árás þeirra kom algerlega að óvörum, því hún átti sér stað í Ramadan, hinum helga mánuði, sem var friðartími sem virtur var jafnvel af illskeyttustu ribböldum. Múhameð hafði þá nýfengið "opinberun" sem leyfði hernað í hinum helga mánuði, Ramadan. Auk herfangsins hélt Múhameð tveimur föngum í gíslingu þar til ættingjar þeirra borguðu 80 únsur silfurs í lausnargjald. Þann 15.mars 624 var orrustan af Badr, þar sem 300 menn Múhameðs sigruðu verndarsveit sem var minnst 5x stærri. Þá voru 40 Mekkabúar drepnir og 60 teknir til fanga en aðeins 14 múslimar töpuðust. Þetta var túlkað sem dýrðarsigur Múhameðs og kraftaverk Allah. Fangarnir voru færðir fyrir Múhameð og hálshöggnir með köldu blóði. Einn fanganna bað sér miskunnar og beiddist þess að fá að ala önn fyrir litlu dóttur sinni. Andsvar Múhameðs var " Vítiseldur!" Múhameð fagnaði síðan þegar maðurinn var afhöfðaður. Múhameð kom á þeirri reglu að fimmtungur herfangsins skyldi renna til Múhameðs. "Vitið að af öllu því herfangi sem þér takið, skal fimmtungur tilheyra Guði og leiðtoganum..."(Surah 8:41).

 

(Úr bókinni Slavery, Terrorism and Islam, The Historical Roots and Contemporary Threat. eftir Peter Hammond, útg. Frontline Fellowship, Cape Town, South Africa, 2010.)