Hnignun og endalok kristinnar Evrópu

Hinni kristnu heimsálfu, Evrópu, sem brunaði sl. 500 ár í velsæld og menningu fram úr öðrum heimshlutum, fer hnignandi og endalokin nálgast. Kristin þjóðríki munu brátt heyra sögunni til. And-kristinn andi ræður ríkjum í helstu valdablokkum álfunnar, pólitík, fjölmiðlum og jafnvel háskólum. Markmiðið er að minnka frjósemi innfæddra álfubúa með öllum tiltækum ráðum (getnaðarvarnir, fóstureyðingar, ófrjósemisaðgerðir, seinkun barneigna, smánun heimavinnandi mæðra o.s.frv.) - samfara stórfelldum innflutningi mjög frjósams framandi menningarhóps sem aðlagast ekki. Nýtt og feykiöflugt and-kristið heimsveldi stendur við dyrnar og knýr á. Þar eru nýjir guðir tignaðir sem heita reglugerðir og valdaráð og í stjórnarskrá þess stórveldis hefur guð engan sess. Hnignun Evrópu er trúarleg, siðferðileg og efnaleg, Í þessarri röð. Hrun er því miður óhjákvæmilegt ef svo fer fram sem horfir. Ísland, sem kristið þjóðríki velsældar á því miður enga framtíð fyrir sér fái and-kristinn andi að ráða ferðinni. Næst á dagskrá er framsal fullveldis í orkumálum. And-kristinn andi mun koma því til leiðar.